About This Project
No future
1977an Sex Pistols talde britainiarrak No Future esamoldea zabaldu zuen God save the Queen abestian. 60ko hamarkadako etorkizun hobea, lana eta ongizatea lortzeko promesak hautsi egin ziren 70. hamarkadako neoliberalismoarekin, eta gazte belaunaldi bat sistemak abandonatu zituelako sentsazioarekin, eta enplegua edo etxebizitza lortzeko aukerak galdu zituelako sentsazioarekin hazi zen. Momentuko amorruak eta desengainuak artearen, literaturaren eta, batez ere, musikaren bidez adierazten zuten.
Sex Pistols-en No Future berehala hartu zuen punk mugimenduak eslogan gisa. Ezarrita zegoenaren aurka matxinatzeko beharra adierazten zuen, existitzen ez zen etorkizun baten aurrean. Hemengoa eta Oraina besterik ez zen existitzen, eta, beraz, irudimena hemen eta orain martxan jarri behar zen, hots, «There is no future, in England ‘s dreaming». No future. No future for you. Ez da fufure for me. We ‘re the flowers, in the dustbin, we’ re the poison in your human machine, we ‘re the future you’ re future” (Ez dago etorkizunik, Ingalaterrako ametsetan. Etorkizunik gabe. Ez dago etorkizunik zuretzat. Ez dago etorkizunik niretzat. Loreak gara, zaborrontzian, pozoia gara zure giza makinan, etorkizuna gara, zu zara etorkizuna). Azken batean, etsipena gainditzea eskatzen zuen eta ekintzarako deia egiten zuen eslogana zen: etorkizunik ez dagoenez, gu gazteok etorkizuna gara, guk geuk eraiki beharko dugu etorkizuna.
Gaur egungo Europako gazte langabeek edo enplegu prekarioak dituztenek sentitzen dutenaren oso bestelakoa ez den sentimendua. God save the queen-en bidegabekeriaren salaketa erradikala etengabeko krisian dagoen mundu globalizatu honen soinu-bandaren parte izan liteke. 77an orainarekin hautsi behar zen beste etorkizun bat eraikitzeko. Gaur, orainak bizkarra eman dio etorkizunari, agian garaiak ere ez direlako hainbeste aldatu.
No future baieztapenak, berkontestualizatuta, adierazten digu etorkizun posible bakarra ziurgabetasunez betetako orainaldi hau dela, etorkizuna desitxuratzen duena, aurreranzko edozein proiekzio-ahalmen deuseztatzen duten gertaeren jario baten zorabiopean. Eta, hala ere, aukera handia izan daiteke, etorkizunik ez dagoenean, hausturak, adostasunak eta proiekzioak behar dituen etorkizun bat asmatu behar dugulako.
URBANBATfesten edizio honetan, espazio bat ireki dugu honako gai hauei buruz eztabaidatzeko: arkitekturak eta hirigintzak krisi multidementsionalaren testuinguru honetan duten erantzukizuna, konplizitatea eta erresistentzia-moduak, haien aukerak eta mugak, lan-tresnak eta -metodologiak, beste diziplina batzuekiko harremana, esku-hartzeko arloak, imajinario berriak sortzeko gaitasuna… Eta oraina eta etorkizuna elkarbizitzeko moduei buruz…
